พระเจ้าทรงเป็นผู้เลี้ยงที่ดี (สดด.23)

เกิ่นนำ
แกะเป็นสัตว์เลี้ยงที่อ่อนแอ โง่เขลา สกปรก สายตาสั้น ไม่สามารถป้องกันตัวเองได้
แกะต้องการผู้เลี้ยงโดยสิ้นเชิง โดยจะฟังเสียงของผู้เลี้ยงเป็นหลัก จะดีหรือไม่ดีขึ้นอยู่กับผู้เลี้ยง

จากพระธรรมสดุดี จะเห็นได้ว่าชีวิตของผู้เขียน(ดาวิด)มีขึ้นมีลงแต่พระเจ้าเสมอต้นเสมอปลาย พระองค์มั่นคงเสมอ

แกะของพระเจ้า
ประการแรก ต้องวางใจในผู้เลี้ยง เราจะไม่ขัดสน(ข้อ 1-3)  (ให้ตีความ สดด. ด้วยความรู้สึกไม่ใช่เหตุผลเพราะเป็นเพลง)
วางใจวันต่อวัน เหมือนตอนออกจากอียิปต์พระเจ้าประทานมานาให้กินวันต่อวัน
– พระเจ้าเลี้ยงดูฝ่ายร่างกาย
– ฝ่ายจิตใจ
– เลี้ยงดูฝ่ายวิญญาณ
สิ่งที่มนุษย์ต้องการคือ เริ่มจากปัจจัย4 > ความปลอดภัย>ความรัก>การยอมรับ>วิญญาณ(ที่พึ่งทางใจ)

พระเยซูเป็นผู้คว่ำโลก พระองค์บอกให้แสวงหาวิญญาณ(พระองค์)ก่อนแล้วพระองค์จะทรงเพิ่มเติมสิ่งทั้งปวงให้ ทั้งการยอมรับ>ความรัก>ความปลอดภัย>และปัจจัย4

ประการที่สอง จงเชื่อใจกันและกัน เชื่อใจพระเจ้า พระองค์ทรงสถิตย์ด้วย(ข้อ4)
ขณะเดินในหุบเขา อันตราย
– พระเจ้าถือธารพระกร คอยป้องกัน ตีศรัตรู
ขณะอยู่ในเงามัจจุราช
– พระเจ้าถือคธา ไว้เกี่ยวคล้องไม่ปล่อยให้หลง

ประการที่สาม พักใจในพระเจ้า มีที่พักเสมอในพระเจ้า (ข้อ5-6)
คริสตจักรเปรียบเสมือนบ้าน เป็นที่พักใจ
โดยปกติชีวิตเราหากเหน็ดเหนื่อยจากการทำงานหรือจากปัญหาก็จะกลับบ้านไปพักผ่อน